ا میلادی،دولتهای پیشرفته ی غربی به آرامی به سوی کشورهای آفریقایی و آسیایی و آمریکای لاتین
از اواخر قرن 19 میلادی، موضوع تحصیلات عالیه و آموزش عالی و ایجاد دانشکده های مختلف جزو اولین اقدامات دولت-ملتها برای توسعه شد و به عنوان شاخص دولت موفق معرفی گردید تا جایی که تحصیلات ابتدایی در اکثر کشورهای غربی پیشرفته،اجبار و رایگان شد و امکانات فراوانی برای ادامه ی تحصیل فراهم آورده شد.
بدین ترتیب مدارس و دانشکده های متعددی بصورت شبانه روزی برای طبقات خاص،در کشورهای پیشرفته مانند انگلستان و فرانسه و آلمان ایجاد شدند که به محل تحصیل افرادی خاص چون وزرا، نخست وزیران،ولی عهدها، رؤسای مجلس و پادشاهان کشورهای مختلف غیر توسعه یافته تبدیل شدند و اینگونه کسب اعتبار بیشتری نمودند. افرادی چون جواهر لعل نهرو،ذوالفقارعلی بوتو،محمدرضا پهلوی،امیرعباس هویدا،هایله سلاسی و…از ایندسته بودند.
پس از جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل متحد،موضوع تحصیل علوم با تعاریف گذشته، که جزو شاخصهای اولیه ی توسعه یافتگی تلقی می شد در مفاد ماده های سیگانه ی سازمان ملل درج و به تصویب عموم کشورهای عضو رسید.
اگرچه این آموزشها مشابه و گاهی یکسان بود،اما دلیلی برای بروز نتایج یکسان تلقی نمیشد.همانطور که با گذر تاریخ شاهد رویکردهای متفاوت و گاهی متناقض از سوی افراد مختلف با آموزشهای یکسان بودیم. و همه ی اینها نشان از این دارد که 4f/2 (42872)...
ادامه مطلبما را در سایت 4f/2 (42872) دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : tez86 بازدید : 64 تاريخ : پنجشنبه 7 دی 1396 ساعت: 18:43